De bouw in Engeland van de Mulberry-onderdelen, de camouflage tegen Duitse verkenningen, het transport over Het Kanaal naar de invasiestranden, de omzichtige opstelling en de bestendigheid bij Arromanches tegen de storm, zijn stuk voor stuk factoren die de kunstmatige havens tot één der omvangrijkste en belangrijkste activiteiten van de invasie in Normandië hebben gemaakt. Acht maanden lang hebben 45.000 mannen gewerkt aan de bouw van deze drijvende constructie, die bij voltooiing bijna een miljoen ton woog. In die periode is 660.000 ton beton en 31.000 staal gebruikt voor de constructie van de eerste 147 caissons. Nog eens 60.000 ton staal werd gebruikt voor de bouw van de drijvende kaden en de toevoerwegen. De enige echte drijvende toevoerwegen (ondersteund door betonnen drijvers) vergden, samen met de 8 opritten, nog eens 30.000 ton staal en beton. Deze kunstwerken hebben bijgedragen aan de ondersteuning van meer dan 1 miljoen geallieerde manschappen.Bijna 20.000 arbeiders werkten gedurende een klein jaar aan de constructie van deze drijvende havens met een totaal gewicht van 1 miljoen ton, waarin ook nog, behalve beton, 110.000 ton staal was verwerkt en die bijgedragen hebben aan de ondersteuning van meer dan 1 miljoen manschappen.

De bouw van de Mulberries is waarschijnlijk het belang-rijkste militaire project geweest sinds de Perzen in 480 vóór Christus over een soort pontonbrug de Dardanellen overstaken.